Invincibles lakabından birkaç sene sonra Arsenal’de işler tepetaklak gitmeye başladı. Highbury‘nin yıkılmasıyla başlayan “Fetret Devri” belki de geçtiğimiz sezon son buldu.
Doğduğum evden 2 yaşındayken ayrıldım. Oraya dair hiç anım yok, daha doğrusu hatırlamıyorum. Sonrasında taşındığımız evden ayrılırkense 15 yaşındaydım. Büyüdüğüm evden ayrılmak bana çok zor gelmişti. O güne kadar biriktirdiğim anılarımın hepsi neredeyse orada yaşanmıştı. Oradan taşındığımız ev daha geniş, daha komforlu bir evdi. Ancak bir öncekinde yaşadığım o güzel günleri bir daha hiçbir yerde yaşayamacağım.
Zamanın akışıyla birlikte, bazı mekanlar sadece birer yapı olmanın ötesine geçip, tarih ve tutkuyla yoğrulan anıtlar haline dönüşür. Arsenal’in Manor Ground’da başlayan hikayesi, kulübün 1913’te yer değiştirmesiyle birlikte Highbury’e taşındı. Manor Ground’a dair anıları az olan Arsenal, bu yeni evinde pek çok unutulmaz zaferler yaşadı. Highbury Stadyumu, Arsenal Futbol Kulübü’nün mazisine, zaferlerine ve tutkularına şahitlik etmiş bir mekandı. Yıllar boyunca, kırmızı ve beyaz renklere gönül verenler, bu eski stadyumun ahenginde birleşip, futbolun heyecanını doyasıya yaşadı. Highbury’de geçen 93 yılın ardından Arsenal, 2006 yılında Emirates Stadyumu’na taşındı. Bu stadyumda yaşanacak her kötü anda akla Highbury’deki güzel günler gelecekti. Bu sebeple yeni modern stadyumun taraftar tarafından kabul görmesi zor olabilirdi.
Henry 3. golünü attıktan sonra çimi öperken aynı zamanda dilinden Highbury için veda sözleri dökülüyordu.
Veda
Takvimler 7 Mayıs 2006’yı gösterirken Arsenal, “Futbolun Yuvası” olarak adlandırılan Highbury’de son maçına çıkacaktı. O gün Arsenal’i destekleyenler için takıma dair tüm anılarının biriktiği “yuva”dan ayrılmanın sebeplerinden biri daha büyük bir yere taşınmaktı. Ekonomik olarak rakipleri ile mücadele edebilmek isteyen Arsenal bu yüzden stadyum gelirlerini artırmaya karar verdi. Bu doğrultuda Şubat 2004’te yeni bir stadyum inşasına başlanıldı. Topçular 2006/07 sezonundan itibaren maçlarını yeni evinde oynayacaktı.
7 Mayıs’a geri dönelim. Nice başarıların yaşandığı, namağlup şampiyon olunan bu stadyuma veda da buraya yakışan bir şekilde olmalıydı. Nitekim öyle de oldu. Wigan Athletic’e karşı oynanan maçta Henry şov yapıp 3 gol attı. Arsenal maçı 4-2 kazandı. Henry 3. golünü attıktan sonra çimi öperken aynı zamanda dilinden Highbury için veda sözleri dökülüyordu.
Emirates Stadyumu’nun açılış maçı 22 Temmuz’da oynandı. Arsenal tarihinde yeni bir sayfanın açılacağı bugünün başka bir önemi daha vardı. Kulüp efsanesi ve 2003/04 sezonunda yaşanan namağlup şampiyonluğun başmimarlarından Dennis Bergkamp, futbola veda ediyordu. Bergkamp’ın jübilesiyle açılan bu yeni sayfa, daha ilk günden taraftarları hüzünlendirmişti.
Emirates’te geçen ilk sezonda Arsenal, bir önceki sezon olduğu gibi 4. sırayı aldı. Topçular iç sahada Wenger döneminin en kötü üçüncü sezonunu geçirmişti. FA Cup’ta Blackburn Rovers’a elenildi, lig kupasında ise finalde Chelsea’ye kaybedildi. Şampiyonlar Ligi’nde ise Son 16 Turu’nda sürpriz bir şekilde PSV’ye elenildi. Arsenalliler için sezonun en kötü haberi bu değildi. Kulübün kemer sıkma politikaları nedeniyle sezon sonunda Thierry Henry ile yollar ayrılmak zorunda kaldı. Arsenal’le iki şampiyonluk, dört gol krallığı sevinci yaşayan Fransız Londra’ya veda ediyordu.
Bergkamp’ın jübilesiyle açılan bu yeni sayfa, daha ilk günden taraftarları hüzünlendirmişti.
Çöküş
Henry’siz ilk sezonda kulüp, Premier Lig tarihinin bir sezonda en çok puan toplayan üçüncüsü oldu. Arsenal önceki sezonlara göre genç ve deneyimsiz kadrosuyla diğer kulvarlarda da bir sonuca ulaşamamıştı. 2008/09 sezonunda Şampiyonlar Ligi’nde yarı final oynayan Arsenal, sezonu yine kupasız tamamladı. Böylece kulüp 1986 yılından beri ilk kez üst üste dört sezonu kupa kazanamadan kapattı.
Kazanmanın bir alışkanlık olduğu sık sık söylenir. Ne yazık ki Arsenal için kazanamamak bir alışkanlık haline gelmişti. Bu kemer sıkma döneminde, Arsenal’e sıradanlık hakim oldu. Kulüp adeta “Fetret Devri” yaşıyordu. Kupasız geçen sezon sayıları arttıkça arttı. Aynı hataların ısrarla tekrar edildiği yılların ardından kazanılan ilk kupa 2013/14 sezonundaki FA Cup’tı. Bu kupa aynı zamanda Arsenal’ın taşınmanın ardından yaşadığı ilk zaferdi.
Şampiyonlar Ligi’ne sürekli katılım gösteren kulüp, 2009/10 sezonunda oynanan çeyrek finalin ardından bir daha Son 16 turunu geçemedi. Gruptan her seferinde başarıyla çıkan Arsenal, üst üste yedi sezon Son 16 turunda rakiplerine elendi.
2014/15 sezonunda Arsenal FA Cup’ı yeniden kazanmayı başardı. Bunun yanında aynı sezonda Community Shield da müzeye götürüldü. Ancak ligde istenen başarı bir türlü gelmiyordu. Wenger’in takımın başına geçtiği 1996/97 sezonundan itibaren Emirates’e taşınılan 2006/07 sezonuna kadar ilk iki dışına sadece iki kez çıkılmıştı. Bunlar Wenger’in ilk sezonu ve Highbury’deki son sezon olan 2005/06 sezonuydu. Emirates’e taşınıldığından beri ise kulüp ligde ilk ikiye giremiyordu. Ta ki 2015/16 sezonuna kadar.
Yeniden
Arsenal için 2015/16 sezonu, heyecan verici bir dönemdi. Uzun süredir şampiyonluk özlemi çeken bu köklü kulüp, Arsène Wenger önderliğinde kırmızı-beyaz renklere bağlılıkla sahaya çıkan bir oyuncu kadrosuyla sezona başladı. Sezonun henüz başında kazanılan Community Shield hem taraftarlar hem de kulüp için bir umut oldu.
2015/16 sezonu, Premier Lig tarihinde unutulmaz bir rekabet ve heyecana sahne oldu. Arsenal, sezon boyunca gösterdiği performansla birçok futbol severi etkiledi ve heyecanlandırdı. Takımın skor yükünü çeken Alexis Sanchez ve Mesut Özil, takımı uzun süre boyunca şampiyonluk yarışında tuttular.
Ancak, Arsenal’in şampiyonluk yolculuğu, rakiplerinin güçlü rekabetiyle karşılaştı. Leicester City gibi sürpriz bir takımın büyüleyici yükselişi, ligdeki dengeyi değiştirdi. Arsenal, son haftalarda yakalamak için büyük bir çaba sarf etti, ancak Leicester City’nin istikrarı ve performansı, onları zirveye taşıdı. Sonuçta, Arsenal taraftarları ve takım, sezon sonunda şampiyonluk kupasını kaldıramadı, sezonu ikinci tamamladılar. Diğer kulvarlarda da mutlu son gelmedi. Tüm bunlara rağmen, yıllarca ilk ikiye dahi giremeyen takımın o sezon gösterdiği performans ve tutku, taraftarlar arasında gurur yarattı.
İtiraf
Başarıya ulaşmayan bir şampiyonluk yarışının ardından Arsenal, gelecek sezon için gözünü zirveye dikti. Ancak, beklentilerle gerçekler uyuşmadı. Topçular, Wenger döneminde ilk kez ilk dörde giremedi. Ligi 5. sırada bitiren Arsenal, 2017/18 sezonu için Şampiyonlar Ligi biletini alamadı. Kötü geçen sezonun tek tesellisi kazanılan FA Cup oldu.
22 yıllık dönemin son sezonu 2017/2018… Wenger’in veda sezonunda Arsenal, sezona Community Shield zaferiyle başladı. Topçular, Profesör döneminde ilk kez Avrupa Ligi’ne grup aşamasından katıldı. Turnuvada yarı finale kadar yükselen kırmızı beyazlılar, ligde ise yeniden ilk dördün dışında kaldı. Hocanın son sezonunda güzel bir veda için başka fırsatlar da vardı. Bunlar yerel kupalardı ancak oralarda da başarı ne yazık ki gelmedi.
Başarısız geçen sezonun ardından hocaya veda zamanı gelmişti. 6 Mayıs 2018’de Emirates’te oynanan Burnley maçıyla birlikte Wenger, çok sevdiği Arsenal’e veda etti. Bu maçta onu gururlandırmak için 2003/04 sezonunda yaşanan namağlup şampiyonluğa ithafen Premier Lig tarihinin ilk ve tek “altın kupası” takdim edildi.
Ruhumuzu Highbury’de bıraktık.
Ayrılığın iki yıl sonrasında beIN Sports’a konuşan Wenger, stadyum değişikliğiyle alakalı samimi itiraflarda bulunuyordu:
“Yeni bir stadyum inşa ettik ama ruhumuzu asla bulamadık. Ruhumuzu Highbury’de bıraktık. Güvenlik nedeniyle o ruhu asla yeniden inşa edemedik. Ambulansların içeri girmesi gerektiğinden sahadan tribünlere olan mesafe daha büyük olmalıydı. Tribünlerin eğiminin azalması gerekiyordu. Tüm bunlardan ötürü, eski atmosferi orada yeniden yaratamadık.“
Bu ayrılıkla birlikte Arsenal’de bir çağ kapanmış oldu. 1996 yılında kulübe katılan ve ardından kazandırdığı vizyonlarla kulübü sayısız başarılara uzandıran Fransız teknik adamın kazandığı tüm kupalar şöyle: 3 Premier Lig şampiyonluğu, 7 FA Cup Şampiyonluğu, 7 Community Shield.
On Dört Numara’nın Arsenal sayısını okumaya Sayı #4: Arsenal‘den devam edebilirsiniz.
